Busy Bessy Creatief

Totaal aantal pageviews

dinsdag 31 mei 2016

Een gluurder ...


Hé Spooky ... wat zie je daar?
We waren toch zo lekker aan het spelen?
Heb je geen zin meer?
Tja, zo ging het zaterdagmiddag. In één keer was ik de aandacht van de poes kwijt.
Dus ik ging maar weer verder in de keuken.
Totdat ik een gegrom hoorde.
Ja, we hebben soms net waakpoezen hoor ...
Ik dacht 'laat ik toch maar even gaan kijken' ... 
Ze verdedigen hun territorium altijd goed, maar misschien moet ik toch zien wat er nu weer aan de hand is ....


Eerst zag ik het nog helemaal niet. Ik keek naar de grond, en verwachtte daar een vreemde kat te zien of een hondje voor de opening in het gaas naast de poort ...
Ik volgde de blik van Spooky, omhoog...


Nou, geloof me of niet ... Ik begon ook te grommen...
'Hé, wat moet dat daar?'
Er kwam geen antwoord. Ik kreeg een strakke blik, meer niet.
En toen kwam die dekselse Sterre snel tevoorschijn vanachter de kliko.
Ze klom behendig omhoog in de heg ...


Ik stond erbij en keek er naar ...


Ze roetsjten naar beneden en gingen er lekker bij zitten. De brutaliteit!
Ze negeerden me volkomen, wat ik ook zei ..



Wat gaan we nu beleven?


Wil je nog meer poppendag? Kijk dan bij:


zaterdag 28 mei 2016

Nieuw dekentje ...



Wat was ik blij dat jullie het helemaal konden begrijpen dat er een nieuw (!) dekentje nodig is in de nieuwe woonkleuren, zie dit blogbericht.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik al begonnen was, voordat ik jullie reacties las...



Ik had iets in gedachten met een herhaling van bepaalde steken, structuursteken ...
Want dat komt mooi uit bij het gebruik van één tint garen.
Op m'n pinterest bord viel m'n oog op deze schoonheid. Weliswaar een babydekentje, maar met wat extra toertjes ...



En het hoefde van mij ook geen hele grote deken te worden ...



De bollen heten Julia en komen van de Zeeman. Ik heb 6 bollen gekocht en inmiddels is de derde al aangebroken ... Ik haak ongeveer 15 cm van het dekentje met één bol. Best spannend dus, temeer omdat er ook nog een rand omheen komt en ik geen idee heb hoeveel garen die in beslag gaat nemen. In reken in elk geval wel op ruim 1 bol.
Dus ... binnenkort nog maar weer eens bezoekje aan de winkel brengen, want ik wil zeker geen tekort hebben. Terugbrengen kan altijd en ik zit ook echt niet met deze bollen in m'n maag verwacht ik ...



Ik ben niet zo van de proeflapjes (ja, ik weet het ... dom, dom, dom ...) en ging dus lekker aan de slag met haaknaald 7. Lekker losjes haken, dat heb ik van Corrie geleerd.
Als je naar de foto van het dekentje met beertje (foto 3) kijkt, verwacht je dat je randen heen en weer haakt.
Althans, dat verwachte ik wel!
Maar ik volgde de beschrijving (niet echt zo heel duidelijk ..) strak en ik ontdekte dat de randen pas verticaal ontstaan na een aantal toeren, zoals op foto 2 te zien is. Die foto ontdekte ik ook pas later op internet hoor ...
Nou ja, ik vind het haakwerk toch wel mooi worden en vooral zo zacht en losjes ...
Het geheel is wel gevoelig voor pluizen, dat zie ik nu al. Dus we doen er maar heel voorzichtig mee!


donderdag 26 mei 2016

Griendkist


Al weer jaren geleden kreeg ik deze kist - een griendkist - van een oud collega van mijn man.
Die oud collega is een echte Sliedrechter en de kist is van zijn vader geweest.
Omdat ze zelf een klein huis hadden en zijn vrouw niet veel waarde in deze kist zag, zocht hij er een adresje voor. Nou, bij ons was die kist welkom!


Hij vertelde erbij dat deze kist mee werd genomen voor het werk en dat daar de spullen werden ingedaan die ze voor een week nodig hadden.
Ik stelde me zo voor dat ze dan met de kist op hun schouder de grienden (moerasachtig gebied bij de rivier waar riet en wilgen groeien) in trokken en daar een week bivakkeerden om wilgentenen de snijden).
De kist heeft bij ons jarenlang dienst gedaan als schoenenkist en stond in de hal.
Het was natuurlijk de bedoeling dat de schoenen er ìn zouden staan, maar al snel werden ze er bovenop gezet, wat natuurlijk ietsje praktischer is ....



Toen we onlangs een huis vol jongelui (vrienden van zoon Robert) hadden, kon ik wel een extra tafeltje gebruiken. Ik sleepte de kist de kamer in en eigenlijk functioneerde hij wel goed. En het stond nog leuk ook!
Daarom besloot ik hem maar een andere bestemming te geven. Inmiddels lagen er alleen maar oude schoenen in die kist. Alles eruit (en weg gegooid) en de kist kreeg een schoonmaakbeurt.
Magda was meteen in haar element ...

Ik heb nog wel heel erg in dubio gestaan of ik de kist wit zou verven, maar zowel DH als zoon vonden dat ik dat ECHT niet moest doen!
Toen dacht ik nog alleen de binnenkant wit te verven, maar zelfs dat werd afgeraden ...
Nou ja, dan maar een ouderwets kastrand lakentje erin. Ik vond dat het niet kaal kon blijven.


En zo heb ik een heerlijke plek voor mijn haak- en breiwerkjes, die ik altijd bij de hand wil hebben in de woonkamer!



Maar die griendkist en het gebruik ervan bleven me toch wel intrigeren. Dus ik ging op zoek ..
Vanuit het boek "Mannen van Sliedrecht" herinnerde ik me nog wel vaag het één en ander. 
Via deze site kwam ik te weten dat de griendkist (ook wel dijker genoemd) met de baggeraars mee ging naar de grote baggerprojecten. Dan waren ze maanden van huis. Tja, dan kan ik me wat bij de noodzaak van zo'n kist voorstellen!
En dat werken in de griend was dus alleen in het late najaar en de winter ... En ik denk dat ze dan gewoon met hun fietsje naar huis gingen aan het einde van de dag. 
Misschien trokken ze ook wel de Biesbosch in ...
Jammer dat deze kist niet zelf kan vertellen waar hij allemaal is geweest. 
De oud collega hebben we helaas uit het oog verloren na zoveel jaren. Hij was een stuk ouder dan DH en woont inmiddels ook op een ander adres.



Leuk detail is nog wel dat wij in de wijk "De Grienden" wonen. Vroeger was hier weidegrond en daarvoor strekten de grienden zich uit tot dit stuk grond. Nu is er nog maar een heel klein stukje over langs de rivier. Onze jongens speelden daar vroeger graag soldaatje en hebben hele loopgraven gemaakt ...


Waar is de tijd toch gebleven ...



dinsdag 24 mei 2016

Ontsnapt

Vandaag weer een poppenblogbericht ...




Want we hebben weer wat beleefd met onze oude dame, hoor.
Het was me al opgevallen dat ze graag bij de deur staat. Maar ik dacht dat het kwam door het mooie weer. Zelf lopen we ook in en uit en de achterdeur staat open met de wat hogere temperaturen.


Magda heeft een inmiddels een jas gekregen, die had ze hard nodig. Het warme groene pakje trekt ze iedere keer uit en haar nachtponnetje is gewoon veel te dun. 
Er lag nog donkergroene wol en die leek perfect voor een jas voor ouwe Magda. Volgens dit gratis patroon breide ik een warme jas. Ze past hem goed, alleen moeten er nog knoopjes op genaaid worden. Helaas zijn de potten met knoopjes al in de verhuisdozen gestopt. ...



Groen staat Magda echt goed en ze lijkt zich er ook prettig in te voelen.


Waar zal ze toch aan denken hè... 
Ach, weet je ... soms sta ik zelf ook zo te kijken richting het oosten. Dan denk ik: 'daar een stuk of wat kilometers verder staat ons toekomstige huisje ..., midden in het groen ...' 
Maar of Magda daar ook aan denkt?


Laatst hoorde ik 's nachts iets vreemds. Ik lag gespannen te luisteren; het leek wel of ik iemand hoorde roepen ... 
Het geluid kwam van beneden en heel zachtjes sloop ik de trap af. 
Toen hoorde ik het weer ... Het was ouwe Magda! Ze zat in de garage...
Voorzichtig ging ik via de andere deur naar buiten en ik was nog zo helder om m'n fototoestel te pakken dat altijd klaar ligt.
Wie schetst mijn verbazing toen ik Magda via het kattenluik naar buiten zag tuimelen... 
Al roepend 'Marie! Marie! Marie! 


In een donker nisje bleef ik staan om te zien wat ze ging doen. Met haar groene pakje in de hand wist ze op het houten rek te klemmen en daar ging ze zitten wachten. 


Ik probeerde haar naar binnen te krijgen. Maar ik kon praten als een brugman; ze deed het niet!
De volgende dag wilde ik er wel op terug komen. Maar ze was zo afwezig ... 
Opeens kreeg ik een ingeving ... Natuurlijk..., dat ik daar niet eerder aan gedacht had!
Ik zocht op mijn laptop naar een foto die ik van Gea had gekregen. 
Want Gea vond Magda zo sprekend lijken op een pop die ze zelf al 25 jaar heeft. HIER schreef ze er al over. 
Ik was er nog nooit over begonnen tegen Magda, maar ik vond het nu wel het goede moment ...


Ik vroeg haar of ze deze dame van de foto kende ...
Och heden, ze begon me toch te krijsen en te gillen !!
Ik probeerde haar uit te leggen dat zij misschien wel Marie is... , dat ze sprekend lijkt op haar ...
Ik hield haar voor de spiegel ...


Ze begon te jammeren ..., het gegil was gelukkig over.
Ik vertelde haar dat zij dit was, maar het drong niet tot haar door. Ze keek maar zo'n beetje in de spiegel, maakte wat geluiden en staarde voor zich uit.
Eigenlijk denk ik dat ze zichzelf helemaal niet herkent, dat ze niet eens weet hoe ze eruit ziet ...
Maar wie Marie nu is? Daar zou ik toch wel graag achter willen komen. Ik had zo gehoopt dat het de pop van Gea was. En misschien is dat Marie ook wel, maar de reactie van Magda begrijp ik niet ...
Snappen jullie het?


Wil je nog meer poppendag? Kijk dan bij:

zaterdag 21 mei 2016

Woonkleurtjes


Vorige week was ik bij de schilder om me een beetje te oriënteren op de kleuren voor het interieur in ons nieuwe huis. De muren zijn allemaal gesausd en zijn nu net van het wit af. DH is bang dat het een beetje kil aan doet en wil graag een kleurtje. Ik ben er niet zo bang voor, want het huis is heel licht met al die ramen en de vloer is warm eiken.
De kleurtjes die ik mee nam, waren in eerste instantie bedoeld voor de slaapkamers beneden.
We hingen de kleurstaaltjes bij ons thuis op om er een beetje aan te wennen.



Met moederdag kreeg ik deze mooie theeset van de kinderen. Geweldig leuk, het doet een beetje chinees aan en de kleur is lichtgroen!


En had ik ook geen licht grijsgroene bolletjes aangeschaft laatst?


En wat staat die kleur mooi bij onze tafel!!!
Nou, ik was meteen om. Zo'n mooi zacht kleurtje wil ik wel op de muren in de woonkamer!
De lichte kleur heet 'delicate ocean' en de iets donkere 'subtle ocean'.



Dan zou dit het kleurenpalet kunnen worden .... 
Alleen de vloer is wel warm eiken, maar dat kan juist mooi voor een contrast zorgen.



En opeens zie ik die tint overal ...
Er kwam een leuk (re) style magazine binnen: 



En ik begon aan een breiwerkje: een kabelkussen in de nieuwe kleurtjes ...


En op internet en pinterest vond ik ook leuke plaatjes ..., fantaseren maar ...


Jammer dat het nog een aantal weken duurt ..., waarom is het niet snel 1 juli?

Tjonge, nu vergeet ik toch bijna te laten zien welke kleur het nu wèl wordt voor de slaapkamers ...


Dat is de kleur 'suble indigo'. Echt mijn kleurtje blauw, en zoon Robert wil hem ook op zijn kamer.
Mijn gehaakte dekentje staat er goed bij. Dat kan ik niet zeggen van de kleuren die we voor de kamer hebben gekozen ...


Op de foto lijkt het misschien wel mee te vallen, maar in werkelijkheid matcht het echt niet.
Nou, dat is toch een prachtige reden om nòg een dekentje te beginnen?


donderdag 19 mei 2016

Update Mix 'n Match


Hoe is het eigenlijk met mijn gehaakte deken, waar ik zo ijverig aan begonnen was?
Nou, best goed ...!



Ik kwam erachter dat ik hem (of haar?) nog maar één keertje heb laten zien, en dat was begin maart van dit jaar. Ik was toen bij toer 44 ...



Het dekentje is al die tijd aardig mee gegroeid. Er waren wel een aantal weken dat ik de deken liet liggen en druk was met andere dingen. Maar op gegeven moment kon ik het toch niet nalaten om de draad en haaknaald weer op te pakken!


Ik moet eerlijk zeggen; nog niet eerder heb ik zo'n mooie deken gehaakt. Ik vind de opbouw zo super uitgedacht! Niks geen ratjetoe, maar alles evenwichtig verdeelt waardoor de deken allerminst saai is.
Ik haak ook maar met 3 kleuren i.p.v. 5 en misschien draagt dit ook nog wel bij aan de rust.


Bij de laatste toeren heb ik de bloemetjes niet mee gehaakt, maar er apart op gezet. Ik vond het toch niet helemaal netjes worden. 't Koste iets meer tijd aan draadjes afhechten, maar dat had ik er graag voor over. Overigens, draadjes afhechten houd ik goed bij. Niet omdat ik het achteraf een snertwerkje zou vinden, maar gewoon omdat het je deken strakker houd. Ik heb maar een heel klein beetje last van een golvende zijlijn. Op facebook wordt dit als één van de grootste problemen ervaren.


Het lukt bijna niet meer om de hele lengte op een foto te krijgen! Maar we zijn nu met de bloemenrand pas op de helft hè...



Over het traphekje levert ook nog wel een aardige foto op ...
Zo, nu zijn jullie weer bijgepraat over deze deken.
En ik wacht het nieuwe patroontje (week 20), dat morgen online komt, weer met spanning af!



vrijdag 13 mei 2016

Babbeltje

Ik had nooit gedacht dat ik in een periode zou komen waarin ik zò weinig zou bloggen.
Begrijp me goed, ik voel me er helemaal niet schuldig onder hoor...
Want ik vind dat het geen verplichting of sleur moet zijn of worden!
Maar het gekke is dat ik het bloggen nu ook gewoon niet mis, en dat is wel nieuw...

En ja, meestal schrijf je op je blog over wat je bezig houdt, dus dat ga ik nu ook doen!
Wij kunnen momenteel bijna maar aan één ding denken, en dat vinden we ook nog eens helemaal niet vervelend...

Afgelopen week hadden we op een avond afgesproken met de huidige bewoonster van ons toekomstige huis. Er zijn best nog wel wat zaken door te spreken, zoals wat nemen we over, hoe werkt e.e.a., welke afspraken lopen er ...
En wat was het vooral heerlijk om weer op deze plek te zijn! Het voelde zo goed ...

helaas geen foto gemaakt; deze komt van internet ....


We gingen het eerst bij de koeien lopen die achter het hek grazen. Het agrarische deel wordt verpacht aan een boer, en wij nemen dit in eerste instantie over. Hij onderhoudt ook de sloten en bemest de grond. En het gras wordt meteen kort gehouden.
Drie mooie koeien lopen er momenteel. In gedachten had ik ze al lang een naam gegeven; Bertha en Clara, en de 3e naam weet ik nog steeds niet. Of ze echt zo heten? Geen idee..., ze hebben alleen maar een nummer. Maar we gaan de boer ook nog spreken, en dan vraag ik het natuurlijk.
Ze waren helemaal niet bang en kwamen meteen naar het hek toe. Het was lang geleden dat ik zo dicht bij een koe was geweest, en ik moet eerlijk bekennen dat ik ze toch wel erg groot, beetje log en zwaar vond. Alleen in die kop zit al zoveel kracht. DH is helemaal vertrouwd met koeien, dus die dikke tong ging over z'n hand en hij kreeg een aantal liefkozende kopstootjes... En oh, wat een kwijleballetjes zijn koeien... dat wist ik ook helemaal niet!



En dan de ruimte en de rust rondom ... We gaan onze handjes wel vol krijgen aan het onderhoud, dat zie ik wel. Maar aan de andere kant is het wel een onderhoudsvrije tuin met veel gras, beukhaag en buxus en wat borders met bodembedekkers. Er is een sproei installatie die via een pomp slootwater sproeit. En het gras maaien schijnt een uur in de week te kosten. Nou ja, DH doet niets liever..., dus dat gaat wel goed komen.

not my DH ...

Hij heeft ook al een bosmaaier gekocht met allerlei hulpstukken. Ik had nog nooit van zo'n apparaat gehoord. Maar het is wel reuze handig voor al die plekjes waar je met een motormaaier niet bij kunt komen. En je kunt er zelfs de heg mee snoeien!

In gedachten zien we ons zelf daar allemaal zitten. In de boomgaard, of op de veranda, of vlakbij de keuken op het terras ... En aan de andere kant kunnen we het ook helemaal niet geloven en knijpen we ons zelf in de arm; is het wel allemaal echt waar? Dromen we niet?

Veel mensen vragen of we de sleutel al hebben ...
Dat gebeurt pas op 1 juli. En op die dag passeren beide huizen bij de notaris. Dat betekent dus dat we heel even zonder huis zijn!
We hebben hier bewust voor gekozen. Omdat DH nog een loods heeft, slaan we daar vanaf januari al spullen op. Er staan al heel veel verhuisdozen. De komende weken wordt het hier in huis een kale boel en de laatste zaterdag gaan de grote meubelstukken naar de loods. Dan hebben we nog een paar dagen om hier de boel een beetje schoon te maken en de allerlaatste avond vertrekken we met onze weekendtasjes en logeren we bij onze zoon.



Het voordeel is dat we ons maar op één huis hoeven te richten en niet steeds heen en weer hoeven.
En we kunnen in alle rust en fasen de spullen overbrengen naar het nieuwe huis.
Nadeel is dat alles twee door je handen moet, maar dat hebben we er graag voor over.
Deze manier is zo overzichtelijk. Ik vind het heerlijk als er weer een aantal dozen zijn ingepakt en DH die meteen op zaterdag weer weg brengt; je ziet het huis leger worden en dat geeft zoveel rust.
En tegelijkertijd hoeven we niet heen en weer te rijden om te klussen...



Ja, dat vragen ook veel mensen zich af; hoe doe je dat dan in het nieuwe huis?
Nou, dag 1 komt de schilder en die doet de plafonds en de muren van de slaapkamers. Dag 2 wordt er vinyl gelegd in de slaapkamers en dezelfde avond liggen onze matrassen daar op de grond en slapen we er!
En zelf zetten we de hoognodige spulletjes (die we ook het langst in ons oude huis gebruiken) op z'n plek. De keukenspulletjes en die van de badkamer, de tuinmeubels en wat kleding.
Dan kun je toch leven?
Aansluitend komt de schilder de plafonds en de muren van de woon- en eetkamer en de hal doen. En dan kan in principe alles over. Maar dat doen we helemaal niet. We gaan het echt stukje voor beetje doen ...
Ik heb 6 weken zomervakantie en DH heeft ook heel wat weekjes. Niet alles aansluitend, maar dat is ook wel lekker. Heb ik af en toe ook even het rijk alleen ....



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...